بسیاری از افراد مبتلا به بیماری خود ایمنی لوپوس، علائمی مانند خشکی چشم و یا خشکی دهان را تجربه خواهند کرد.
داروهایی که سیستم ایمنی را سرکوب می‌کنند ممکن است در موارد جدی لوپوس مفید باشند.
لوپوس اریتماتوز نیمه حاد پوستی به زخم و جراحت های پوستی مربوط می شود که در قسمتی از پوست که در معرض نور خورشید است، به وجود می آید. این زخم ها هیچ اثری از خود باقی نمی گذارند.
آزمایش‌ها و روش‌هایی وجود دارند که متخصص روماتولوژیست را در تعیین شرایط بیماری و روش درمانی کمک می‌کنند.
افرادی که لوپوس ندارند، هم ممکن است این آنتی بادی را داشته باشند.
این افراد با خطر جدی مواجه هستند و باید به آن‌ها توجهی ویژه شود.
کاهش تعداد گلبول‌های سفید یا پلاکت خون نیز در لوپوس نیز رخ می‌دهد که نباید نادیده گرفته شود.
در حدود یک سوم افراد مبتلا به لوپوس، باعث ایجاد یک بیماری خود ایمنی اضافی می شوند از قبیل بیماری خود ایمنی تیروئید، به ویژه نوعی که باعث کم تحرکی غده تیروئید می شود.
این جراحت ها با گذشت چندین هفته، برطرف می شوند. البته برخی از کودکان به صورت ارثی گرفتگی قلب دارند؛ یعنی در این حالت قلب کودک نمی تواند فعالیت های عادی و ریتمی پمپ کردن خون را تنظیم کند.
محققان نتوانسته اند هیچ ارتباطی میان عوامل ژنتیکی و ابتلا به لوپوس به دست آورند، با وجود این، این بیماری در بعضی از خانواده بیماری لوپوس قابل درمان است ها رایج تر است.
داروهای ضد مالاریا داروهایی هستند که معمولاً برای درمان مالاریا استفاده می‌شوند.
مشکلات دستگاه گوارش، استفراغ، حالت تهوع و اسهال باعث می‌شوند که فرد میلی به غذا خوردن نداشته باشد و با بی اشتهایی مواجه شود.
اگر لوپوس دارید باید از قرص های پیشگیری از بارداری استفاده کنید که حاوی هورمون پروژسترون و مقدار کمی هورمون استروژن است و یا می توانید از روش‌های فیزیکی جلوگیری کننده از بارداری مانند کاندوم استفاده کنید. این کار به این دلیل است که هورمون استروژن به احتمال زیاد باعث تشدید بیماری می‌شود. اگر تحت درمان با داروهای استروئیدی هستید، باید از داروهای ضد بارداری مدروکسی پروژسترون استات که به صورت تزریقی تجویز می شود، اجتناب کنید.
معرفی سرم برای مراقبت از پوست چرب (مراقبت پوست به روش مدرن نادیا)